رسایی

رسایی . [ رَ ] (حامص ) رسائی . رسا بودن . رسندگی . واصل بودن . || درآمد و مدخل . (ناظم الاطباء). || وصال . (آنندراج ). || سرعت انتقال و چالاکی در ادراک . || قابلیت و کاردانی و هنر و فراست و لیاقت و شایستگی و سزاواری . (ناظم الاطباء). || دانش . || فهم و ادراک . || فضیلت . (ناظم الاطباء). || کمال . (انجمن آرا) (آنندراج ) (فرهنگ فارسی معین ). || بلوغ .(انجمن آرا) (یادداشت مؤلف ) (آنندراج ) (فرهنگ فارسی معین ). || کفایت . کفاف . (یادداشت مؤلف ). || بلاغت . (یادداشت مؤلف ). بلیغ بودن .