رسن وار
لغت‌نامه دهخدا
رسن وار. [ رَ س َ ] (ص مرکب ) همچون رسن . همانندرسن . مانند رسن . مثل ریسمان . ریسمان وار. که مثل ریسمان بلند باشد. که مانند رسن دراز باشد :
سر از چنبر تو ببردند لیکن
رسن وار سرْشان درآید به چنبر.
بپیچید آه من در بر چو زآتش چنبری وآنگه
رسن وار آتشین چنبر گره گیرد ز پیچانی .
سرآغوش و گیسوی عنبرفشان
رسن وار در عطف دامن کشان .
به گیسوی رسن وار از پس پشت
چو افعی هرکه را می دید می کشت .
سر از چنبر تو ببردند لیکن
رسن وار سرْشان درآید به چنبر.
امیرمعزی .
بپیچید آه من در بر چو زآتش چنبری وآنگه
رسن وار آتشین چنبر گره گیرد ز پیچانی .
خاقانی .
سرآغوش و گیسوی عنبرفشان
رسن وار در عطف دامن کشان .
نظامی .
به گیسوی رسن وار از پس پشت
چو افعی هرکه را می دید می کشت .
نظامی .
