رشوه ستدنلغتنامه دهخدارشوه ستدن . [ رِش ْ / رُش ْ وَ / وِ س ِ ت َ دَ ] (مص مرکب ) رشوه گرفتن . پاره گرفتن . اخذ رشوت . (یادداشت مؤلف ). ارتشاء. (مصادر اللغه ٔ زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ). و رجوع به رشوت گرفتن و رشوه گرفتن شود.
