رصدبین
لغتنامه دهخدا
رصدبین . [ رَ ص َ ] (نف مرکب ) رصدبان . (یادداشت مؤلف ). که به تماشای ستارگان بپردازد :
ای حکیمان رصدبین خط احکام شما
همه یاوه ست و شما یاوه سرایید همه .
ای حکیمان رصدبین خط احکام شما
همه یاوه ست و شما یاوه سرایید همه .
خاقانی .