ترجمه مقاله

رصغ

لغت‌نامه دهخدا

رصغ. [ رُ ] (ع اِ) بند دست . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). رُسْغ. (ناظم الاطباء) (یادداشت مؤلف ) (اقرب الموارد). و رجوع به رُسْغ شود.
ترجمه مقاله