رطل گرفتن
لغت‌نامه دهخدا
رطل گرفتن . [ رَ گ ِ رِ ت َ ] (مص مرکب )کنایه از شراب خوردن . (یادداشت مؤلف ) :
خواهی تا توبه کرده رطل بگیرد
زخمه ٔ غوش ترا بفندق تر گیر .
می خور که هر که آخر کار جهان بدید
از غم سبک بر آمد و رطل گران گرفت .
خواهی تا توبه کرده رطل بگیرد
زخمه ٔ غوش ترا بفندق تر گیر .
عماره ٔ مروزی .
می خور که هر که آخر کار جهان بدید
از غم سبک بر آمد و رطل گران گرفت .
حافظ.
