رغاثلغتنامه دهخدارغاث . [ رُ ] (ع ص ) ارض رغاث ؛ زمینی که در آن آب روان نگردد مگر به باران بسیار. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (از آنندراج ). رجوع به رغاب شود.