رفاغیة

رفاغیة. [ رَ غی ی َ ] (ع مص ، اِمص ) رفاهیة. فراخی . (مهذب الاسماء). زیست فراخ وتن آسانی . (آنندراج ). زیست فراخ و تن آسانی ، یقال : هوفی رفاغیة من العیش ؛ ای فی رفاهیة. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). فراخ شدن عیش . (مصادر اللغه ٔ زوزنی ).