رفواءلغتنامه دهخدارفواء. [ رَف ْ ] (ع ص ) زن بزرگ گوش با فروهشتگی . (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). مؤنث ارفی . (منتهی الارب ). رجوع به اَرفی ̍ شود.
