رقابة
لغتنامه دهخدا
رقابة. [ رَ ب َ ] (ع مص ) مصدر به معانی رِقبَة. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). انتظارکردن و چشم داشتن . (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || نگهبانی کردن چیزی را. (ناظم الاطباء). رجوع به رقبة شود. || رسن در گردن کسی انداختن . (ناظم الاطباء) (آنندراج ).
