رقاحیلغتنامه دهخدارقاحی . [ رَ حی ی ] (ع ص نسبی ) یقال : فلان رقاحی مال ؛ یعنی تیماردار شتران است . (منتهی الارب ). تاجر، منسوب است به رقاحة. (هو رقاحی مال )؛ ای کاسبه و مصلحه و ازلؤه . (از اقرب الموارد). بازرگان . (مهذب الاسماء).
