رمضةلغتنامه دهخدارمضة. [ رَ م ِ ض َ ] (ع ص ) زن که رانهای او با هم ساید در رفتن . (منتهی الارب )(آنندراج ). زنی که یکی از رانهایش بر دیگری بساید. (از متن اللغه ). || ارض رمضةالحجارة؛ زمین سنگ ریزه های تفسان ناک . (از منتهی الارب ) (آنندراج ).