رنا

رنا. [ رَ ] (ع مص ) شادمان گردیدن . (از منتهی الارب ). شاد شدن . (از اقرب الموارد). رُنُوّ. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (از متن اللغة). رَنْو. (متن اللغة). || پیوسته به سکون چشم نگریستن . (از منتهی الارب ). پیوسته بسوی کسی به نگاه ساکن و ثابت نگریستن . (از اقرب الموارد). || با اشتغال دل و چشم و غلبه ٔ هوی به حدیث کسی توجه داشتن . (از متن اللغة). || از چیزی تغافل داشتن . (از اقرب الموارد) (از متن اللغة). || (اِ) چیزی که در وی نگرند از جهت خوبی و حسن آن . (از منتهی الارب ) (اقرب الموارد).