رنج آزمودن
لغتنامه دهخدا
رنج آزمودن . [ رَ زْ / زِ دَ ] (مص مرکب ) مشقت و تعب دیدن . محنت و زحمت کشیدن . رنج دیدن . رنج بردن . رنج کشیدن . رجوع به سه ترکیب اخیر و رنج آزمای و رنج آزموده شود :
تو نه رنج آزموده ای نه حصار
نه بیابان و باد و گرد و غبار.
تو نه رنج آزموده ای نه حصار
نه بیابان و باد و گرد و غبار.
(گلستان ).