رند دهل دریده

رند دهل دریده . [ رِ دِ دُ هَُ دَ دَ / دِ ] (ترکیب وصفی ،اِ مرکب ) کنایه از کسی است که قدم از جاده ٔ شرع بیرون نهاده باشد. (برهان قاطع). کسی که از جاده ٔ شرع بیرون رفته باشد و می تواند که تحریف بود و صحیح دهن دریده به نون بجای لام باشد. (از آنندراج ) :
می گفت در بیابان رندی دهل دریده
عارف خدا ندارد کو نیست آفریده .

؟ (از آنندراج ).

و رجوع به دهل دریدن شود.