رنگ چرک تاب
لغتنامه دهخدا
رنگ چرک تاب . [ رَ گ ِ چ ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) رنگی که بر آن چرک کم معلوم می شود مثل رنگ سیاه و سبز ماشی و طوسی . (آنندراج ) :
روز سیاه پرده ٔ آلوده دامن است
ممنون بخت خویشم از این رنگ چرک تاب .
روز سیاه پرده ٔ آلوده دامن است
ممنون بخت خویشم از این رنگ چرک تاب .
تأثیر (از آنندراج ).