رنگ باختگیلغتنامه دهخدارنگ باختگی . [ رَ ت َ / ت ِ ] (حامص مرکب ) رنگ پریدگی . پریدگی رنگ . پریدگی و بیرنگ شدن چهره از خشم یا ترس یا بیماری . رجوع به رنگ باختن و رنگ پریدن و رنگ پریده شود.
