رنگ شکری
لغتنامه دهخدا
رنگ شکری . [ رَ گ ِ ش َ ک َ / ش ِ ک َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) رنگی که زردیش کم و مایل به سرخی بود. رنگ آل . رنگ نباتی . (آنندراج ) :
تنگ کرده ست بسی حوصله ٔ تنگ شکر
از لب پسته ٔ آن مهوش و رنگ شکری .
تنگ کرده ست بسی حوصله ٔ تنگ شکر
از لب پسته ٔ آن مهوش و رنگ شکری .
تأثیر (از آنندراج ).