رهطاءلغتنامه دهخدارهطاء. [ رُ هََ ] (ع اِ) رُهَطَة. یکی از سوراخهای کلاکموش که از آن خاک خانه ٔ خود را بیرون کشد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). راهطاء. (از اقرب الموارد). رجوع به رهطة و راهطاء شود.
