رهونلغتنامه دهخدارهون . [ رُ ] (ع مص ) ثابت و دایم گردیدن و لاغر شدن کسی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || ثابت و برقرار ماندن چیزی . (ناظم الاطباء). ثابت دایم داشتن چیزی را. (منتهی الارب ). رجوع به رهن شود.
