ره بسته
لغتنامه دهخدا
ره بسته . [ رَه ْ ب َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) که راهش بسته باشد. || متعلقان و وابستگان به راه . که وابسته به راه باشد :
چو زین ره بستگان یابی رهایی
بدانی خود که چونی وز کجایی .
چو زین ره بستگان یابی رهایی
بدانی خود که چونی وز کجایی .
نظامی .