ره سپر

ره سپر. [ رَه ْ س ِ پ َ ] (نف مرکب ) راه سپار. رهسپار. راه سپر. (یادداشت مؤلف ) :
دوستان همچو آب رهسپرند
کابها پایهای یکدگرند.

سنایی .

رجوع به رهسپار و راه سپار شود.