روانداز

روانداز. [ اَ ] (اِ مرکب ) چیزی که در خواب بر رو اندازند مثل لحاف و پتوو شمد و غیر آنها. (فرهنگ نظام ). مقابل زیرانداز.
- امثال :
زیراندازش زمین است و رواندازش آسمان ، نظیر: آه ندارد با ناله سودا کند؛ یعنی بی نهایت بی چیز است . (یادداشت مؤلف ).