روباه طبع
لغتنامه دهخدا
روباه طبع. [ طَ ] (ص مرکب ) روباه صفت . آنکه در مکاری و حیله گری و نیرنگ بازی به طبیعت روباه باشد :
با من پلنگ سارک و روباه طبعک است
این خوک گردنک سگک دمنه گوهرک .
و رجوع به روباه صفت شود.
با من پلنگ سارک و روباه طبعک است
این خوک گردنک سگک دمنه گوهرک .
خاقانی .
و رجوع به روباه صفت شود.