روج

روج . [ رَ ] (ع مص ) زود انجام گرفتن کاری . (از اقرب الموارد) (از المنجد). || رایج بودن متاع . رواج . (از المنجد). در اقرب الموارد به این معنی تنها رواج آمده . روایی . (لغت محلی شوشتر نسخه ٔ خطی ). || در هم آمیختن بادها چنانکه دانسته نشود از کجا می آیند. (از المنجد). || (اِمص ، اِ) فر و شکوه و مرتبه ٔ بلند. (لغت محلی شوشتر). || کنایه از زرق و برق . || تلاطم رودخانه و دریا. || شدت برف و باران و رعد. (لغت محلی شوشتر).