روحبخش

روحبخش . [ ب َ ] (نف مرکب ) آنچه روح می بخشد و زنده میکند. کنایه از روح انگیز و مفرح است . روانبخش :
بیاساقی آن راوق روحبخش
بکام دلم درفشان چون درفش .

نظامی .

ای عاشق گداچو لب روحبخش یار
میداندت وظیفه ، تقاضا چه حاجت است .

حافظ.