روح قدس
لغت‌نامه دهخدا
روح قدس . [ ح ِ ق ُ دُ / دْ ] (اِخ ) یا روح قدسی . مخفف روح القدس عربی است یعنی جبرئیل :
روح قدس را ز فخر روزی صدبار
گرد در و مجلسش مجال و مدار است .
نه مرد لافم خاقانی سخنبافم
که روح قدس تند تاروپود اشعارم .
و الا جهانیان را مقرر است که بدیهه ٔ رای و اول فکرت شاهنشاه دنیا... راهبر روح قدس است . (کلیله و دمنه ).
داور دین شاه شجاع آنکه کرد
روح قدس حلقه ٔ امرش بگوش .
و رجوع به روح القدس و روح جبرئیل و روح قدسی شود.
روح قدس را ز فخر روزی صدبار
گرد در و مجلسش مجال و مدار است .
ناصرخسرو.
نه مرد لافم خاقانی سخنبافم
که روح قدس تند تاروپود اشعارم .
خاقانی .
و الا جهانیان را مقرر است که بدیهه ٔ رای و اول فکرت شاهنشاه دنیا... راهبر روح قدس است . (کلیله و دمنه ).
داور دین شاه شجاع آنکه کرد
روح قدس حلقه ٔ امرش بگوش .
حافظ.
و رجوع به روح القدس و روح جبرئیل و روح قدسی شود.
