روح و ریحان

روح و ریحان . [ رَ ح ُ رَی ْ / رِی ْ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) رحمت و رزق . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). آسایش وروزی و بوی خوش . استراحت و رزق . مقتبس از آیه ٔ «فأما ان کان من المقربین فروح و ریحان و جنة نعیم ». (قرآن /56 88 و 89) یعنی ؛ اما آن کس که از نزدیک کردگان است ، او را آسایشی است و آسانی و زندگانی ، و روزیی و تن آسانیی و بویی خوش ، و بهشت با زید و ناز و شادی . (کشف الاسرار ج 9 ص 458).