روزگاردیده

روزگاردیده . [ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) مجرب . آزموده . گردش روزگار را دیده . (ناظم الاطباء) : از میان آن قوم سه پیر بیرون آوردند... فاضلتر و روزگاردیده تر. (تاریخ بیهقی ). آن کارچنان بکرد که خردمندان و روزگاردیدگان کنند. (تاریخ بیهقی ). || رنج برده . (از ناظم الاطباء).