روستم
لغت‌نامه دهخدا
روستم . [ ت َ ] (اِخ ) تحریف شده ٔ رستم :
هم گه بهرام گور هم گه نوشیروان
هم بگه اردشیر هم بگه روستم .
آن بگه کوشش چون روستم
وآن بگه بخشش چون کیقباد.
- روستم تن ؛ بمجاز، تنومند و نیرومند. قوی هیکل مانند رستم زال :
در خدمت تواند میان بسته چون رهی
گردان روستم تن و اسفندیاردل .
- روستم کردار ؛ دلیر و جنگجوی چون رستم :
فروبرد بگه حمله روستم کردار
بزخم گرز گران گردن سوار بزین .
رجوع به رستم شود.
هم گه بهرام گور هم گه نوشیروان
هم بگه اردشیر هم بگه روستم .
منوچهری .
آن بگه کوشش چون روستم
وآن بگه بخشش چون کیقباد.
مسعود سعد.
- روستم تن ؛ بمجاز، تنومند و نیرومند. قوی هیکل مانند رستم زال :
در خدمت تواند میان بسته چون رهی
گردان روستم تن و اسفندیاردل .
سوزنی .
- روستم کردار ؛ دلیر و جنگجوی چون رستم :
فروبرد بگه حمله روستم کردار
بزخم گرز گران گردن سوار بزین .
فرخی .
رجوع به رستم شود.
