رؤاللغتنامه دهخدارؤال . [ رُ آ ] (ع اِ)آب دهن اسب یا کف دهن آن . (منتهی الارب ). آب دهن چهارپایان . (از اقرب الموارد). رُوال . راؤول . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). رجوع به رُوال و راؤول شود.
