رویینه خم
لغت‌نامه دهخدا
رویینه خم . [ ن َ / ن ِ خ ُ ] (اِ مرکب ) کوس و نقاره ٔ بزرگ . (ناظم الاطباء) (از انجمن آرا) (از برهان ). رویین خم . (فرهنگ فارسی معین ) :
بزد نای رویین و رویینه خم
خروش آمد و ناله ٔ گاودم .
برآمد خروشیدن گاودم
دم نای رویین و رویینه خم .
بریده سمند سرافراز دم
دریده همه کوس و رویینه خم .
برآمد خروشیدن گاودم
جهان شد پر از بانگ رویینه خم .
خروش آمد ز دز رویینه خم را
درای نای و کوس و گاودم را.
برآمد دم مهره ٔ گاودم
خروشان شد از خام رویینه خم .
ز فریاد خرمهره و گاودم
علی اﷲ برآمد ز رویینه خم .
درآمد به شورش دم گاودم
به خمبک زدن خام رویینه خم .
رجوع به رویین خم شود.
بزد نای رویین و رویینه خم
خروش آمد و ناله ٔ گاودم .
فردوسی .
برآمد خروشیدن گاودم
دم نای رویین و رویینه خم .
فردوسی .
بریده سمند سرافراز دم
دریده همه کوس و رویینه خم .
فردوسی .
برآمد خروشیدن گاودم
جهان شد پر از بانگ رویینه خم .
فردوسی .
خروش آمد ز دز رویینه خم را
درای نای و کوس و گاودم را.
(ویس و رامین ).
برآمد دم مهره ٔ گاودم
خروشان شد از خام رویینه خم .
اسدی .
ز فریاد خرمهره و گاودم
علی اﷲ برآمد ز رویینه خم .
نظامی .
درآمد به شورش دم گاودم
به خمبک زدن خام رویینه خم .
نظامی .
رجوع به رویین خم شود.
