رکاکة

رکاکة. [ رُ ک َ ] (ع ص ) یا رَکاکَة به معنی رکاک است . و فی الحدیث انه (ص ) لعن الرکاکة. (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء). رکاک ، و در آن مذکر و مؤنث یکی است . گویند: «رجل رکاکةو امراءة رکاکة» ج ، رِکاک و در حدیث است :«ان اﷲ بیغض السلطان الرکاکة؛ ای الضعیف . (از اقرب الموارد).