رکن الدینلغتنامه دهخدارکن الدین . [ رُ نُدْ دی ] (اِخ ) سلطانشاه بن قاوردبن جغری بیک ، از سلجوقیان کرمان (جلوس : 467 هَ . ق .). (فرهنگ فارسی معین بخش اعلام ). رجوع به غزالی نامه ص 303 شود.
