ریونجو

ریونجو. [ ری وَ ] (اِ) ریونجه . دیوک . ارضه . (ناظم الاطباء) (از برهان ). کرم چوبخوار که به تازی ارضه خوانند و در فرهنگ جهانگیری «ردنجو» آورده ظاهراً در اصل دیوچه باشد. (انجمن آرا) (از آنندراج ). موریانه . دیوک . ارضه . ریونجه . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به مترادفات شود.