زابی
لغت‌نامه دهخدا
زابی . (اِخ ) محمدبن یحیی بن ابی مضر طبنی [ دومین نوه ٔ پسری ابومضر، محمدبن حسین ] است صاحب المغرب فی حلی المغرب بنقل از حجاری آرد: وی از ادبا و شعراء و همنشین ملوک و حکام بوده است . و با ابوحزم بن جهور و فرزند وی ابوالولید و همچنین با ابن شهید مصاحبه داشته و این چندبیت نمونه ٔ شعر او است که برای ابن شهید گفته است :
لایبعد اﷲ من قد غاب عن بصری
و لم یغب عن صمیم القلب و الفکر
اشتاقه کاشتیاق العین نومتها
بعد الهجود و جدب الارض للمضر
و عاتبونی علی بذل الفؤاد له
و مادروا اننی اعطیته عمری .
و اشعاری خطاب به ابومحمدبن حزم نیز حمیدی در الجذوة الورقة، نقل کرده است . (المغرب فی حلی المغرب ج 1 ص 92). صاحب تعلیقات المغرب آرد: حمیدی در الجذوة الورقة ترجمه ٔ محمدبن یحیی را نوشته و گفته است وی از دودمان سعدبن زیدبن مناةبن تمیم بوده است . و ضبی در البغیة گوید: وی از خاندان شعر و ریاست بوده است . (تعلیقات دکتر شوقی ضیف بر المغرب ج 1 ص 92). و سمعانی در الانساب آرد: وی در حدود 400 هَ . ق . میزیسته است . (الانساب ).
لایبعد اﷲ من قد غاب عن بصری
و لم یغب عن صمیم القلب و الفکر
اشتاقه کاشتیاق العین نومتها
بعد الهجود و جدب الارض للمضر
و عاتبونی علی بذل الفؤاد له
و مادروا اننی اعطیته عمری .
و اشعاری خطاب به ابومحمدبن حزم نیز حمیدی در الجذوة الورقة، نقل کرده است . (المغرب فی حلی المغرب ج 1 ص 92). صاحب تعلیقات المغرب آرد: حمیدی در الجذوة الورقة ترجمه ٔ محمدبن یحیی را نوشته و گفته است وی از دودمان سعدبن زیدبن مناةبن تمیم بوده است . و ضبی در البغیة گوید: وی از خاندان شعر و ریاست بوده است . (تعلیقات دکتر شوقی ضیف بر المغرب ج 1 ص 92). و سمعانی در الانساب آرد: وی در حدود 400 هَ . ق . میزیسته است . (الانساب ).
