زاج شتردندانلغتنامه دهخدازاج شتردندان . [ ج ِ ش ُ ت ُ دَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بپارسی ، زاج زرد (قلقطار) گویند. (اختیارات بدیعی ).
