زاد راه
لغتنامه دهخدا
زاد راه . [ دِ ] (ترکیب اضافی ، اِمرکب ) توشه ٔ راه . زاد سفر. آنچه در سفر همراه بردارند از خوردنی :
زاد راه حرم وصل نداریم مگر
بگدائی ز در میکده زادی طلبیم .
و رجوع به زاد شود.
زاد راه حرم وصل نداریم مگر
بگدائی ز در میکده زادی طلبیم .
حافظ.
و رجوع به زاد شود.