زاذقانی

زاذقانی . [ ذَ ] (اِخ ) عبیداﷲبن احمدبن محمد مکنی به ابی بکر. استاد و فقیه منسوب به زاذقان . شیرویه گوید: وی در ماه صفر 444 بر ما وارد گردید و بسیار پارسایی و زهد میکرد و بسیار ثقه و زاهد و پارسا بود. (از معجم البلدان ).