ترجمه مقاله

زاغه بالا

لغت‌نامه دهخدا

زاغه بالا. [ غ َ ] (اِخ ) ده مرکزی بخش زاغه ٔ شهرستان خرم آباد. واقع در 32هزارگزی خاور خرم آباد و کنار راه خرم آباد به بروجرد. منطقه ٔ آن کوهستانی ، سردسیر، مالاریائی و زبان سکنه ٔ آن فارسی است . آب این ده از سراب دوکوهه چال خاله تأمین میشود و محصول آن غلات ، حبوب ، لبنیات و پشم است و ساکنین آن از طایفه ٔ دالوند هستند. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6).
ترجمه مقاله