ترجمه مقاله

زاغه

لغت‌نامه دهخدا

زاغه . [ غ َ ] (اِخ ) گردنه ای است واقع در راه بروجرد به خرم آباد. مؤلف جغرافیای غرب آرد: پونه کوه و دریاکوه ارتفاعاتشان کمتر از کوه «چهل نابالغان و گروکوه » است و جاده هائی به ارتفاع 2690 متر پس از عبور ازبروجرد از آنها عبور کرده و به خرم آباد وصل میشود مانند گردنه ٔ زاغه در جنوب اشتران کوه و قلیان کوه موازی با آن واقع شده است . (جغرافیای غرب ایران ص 29).
ترجمه مقاله