ترجمه مقاله

زاغه

لغت‌نامه دهخدا

زاغه . [ غ َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان حسین آباد بخش دیواندره ٔ شهرستان سنندج . واقع در 24000گزی جنوب خاوری دیواندره ، بر کنار راه سنندج به دیواندره . منطقه ٔ آن کوهستانی و سردسیر و زبان سکنه ٔ آن کردی است و دارای آب از رودخانه و چشمه و محصول غلات ، حبوب و لبنیات است . این ده به دو محل بفاصله ٔ 2 کیلومتر بنام زاغه بالا و زاغه پائین تقسیم میشود. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5). و رجوع به زاغه بالا و زاغه پائین شود.
ترجمه مقاله