زاغ سیاه
لغتنامه دهخدا
زاغ سیاه . [ غ ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) زاغ سیه . قسمی از کلاغ در کردستان یافت میشود که قد آن تا 67 سانتیمتر میرسد و دارای منقاری خمیده و پرهائی سیاه و درخشان است و در فارسی آن رازاغ یا زاغ سیاه گویند. (نامهای پرندگان مکری ص 93). || گوشه ٔ کمان [ زاغ سیه ] :
دو زاغ سیه را بزه برنهاد
ز یزدان پیروزگر کرد یاد.
و رجوع به زاغ کمان شود.
دو زاغ سیه را بزه برنهاد
ز یزدان پیروزگر کرد یاد.
فردوسی .
و رجوع به زاغ کمان شود.