زاهدبیک

زاهدبیک . [ هَِ ب َ ] (اِخ ) فرستاده ٔ (ایلچی ) شاهزاده میرزا سلطان خرم فرزند محمدسلیم ، پادشاه هندوستان است که از طرف وی به ایران آمد و چون در مشهد آوازه ٔ عزیمت شاه عباس را بخراسان شنید، توقف کرده تا در آنجا با تشریفات مخصوص بخدمت شاهنشاه ایران رسید و هدایای نفیس شاهزاده ٔ هندی را تقدیم داشت و بعرض رسانید که چون حضرت شاهزاده از جانب پدر نامدار عالیمقدار بین الاخوان بخطاب عالی شاه جهانی مخاطب و ممتاز گردیده ، التماس شهزاده آن است که از موقف معلی شاهی ظل اللهی بدین خطاب نامی معزز و گرامی گردد، لهذا در آن صحیفه ٔ لطیفه این بیت از واردات طبع میرزا ملک مشرقی نگاشته ، کلک عطوفت سلک گردید:
ز خرمی شد از آن بخت روزگار جوان
که نور دیده ٔ خورشید گشت شاه جهان .
رجوع به تاریخ عالم آرای عباسی چ امیرکبیر ج 2 ص 976 و 977 شود.