زاهد ششصدهزارساله

زاهد ششصدهزارساله . [ هَِ دِ ش ِ ص َ هَِ ل َ / ل ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از ابلیس که ششصدهزار سال عبادت حق سبحانه و تعالی میکرد و بسبب انکار به لعنت گرفتار شد. (لطائف اللغه ) :
زاهد ششصدهزاران ساله را
پوزبندی ساخت آن گوساله را.

مثنوی .