زاویةلغتنامه دهخدازاویة. [ ی َ ] (اِخ ) موضعی است نزدیک مدینه که در آنجا قصر انس است . (تاج العروس ) (منتهی الارب ). جائی است در دوفرسخی مدینه که قصر انس بن مالک رحمةاﷲ در آنجا واقع بوده است . (از معجم البلدان ).
