زاویه ٔ محدودهلغتنامه دهخدازاویه ٔ محدوده . [ ی َ / ی ِ ی ِ م َ دَ / دِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) زاویه ٔ قائمه رامحدوده نیز گویند. (از کشاف اصطلاحات الفنون ج 1 ص 624). و رجوع به زاویه ٔ قائمه و زاویه ٔ معموده شود.
