زاویه ٔ ظاهری
لغتنامه دهخدا
زاویه ٔ ظاهری . [ ی َ ی ِ هَِ ری ی ] (اِخ ) زاویه ای است در قاهره و تا پیش از حوادث سال حمام طرغای مجاور این زاویه بوده و پس از آن حادثه که حمام طرغای ویران گردیدبجای آن در جوار زاویه ، بستانی ایجاد شد که بنام عبدالرحمن صیرفی جمال الدین استاداری که مؤسس آن بود مشهور گردید. مؤسس این زاویه احمد فرزند محمد آزادشده ٔ ملک ظاهر شهاب الدین غازی و متوفی در 696 هَ . ق . است . (از خطط مقریزی ج 4 ص 299). رجوع به زاویه شود.