زبان سرایشلغتنامه دهخدازبان سرایش . [ زَ ن ِ س َ ی ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) یعنی زبان قال که سخن گفتن و تکلم لسانی کردن ، و زبان ناسرایش بضد اول یعنی زبان حال که ارباب حال دانند نه اصحاب قال . (انجمن آرا) (آنندراج ).
