زبیدی

زبیدی . [ زَ ] (اِخ ) محمدبن یحیی بن علی بن عمران قرشی ، مکنی به ابوعبداﷲ. ادیبی بود حنفی مذهب از یمن و محل اقامتش بغداد. وفاتش در 555 هَ . ق . واقع گردید. به گفته ٔ علی قادری در کتاب طبقات الحنفیة وی چند تصنیف دارد و از آن جمله است : «تعلیل من قراء و نحن عصبة بالنصب »، «الرد علی ابن الخشاب »، «کتاب الحساب »، «کتاب العروض »، «کتاب القوافی »، «مقدمه در نحو» و «منار الاقتضاء و منهاج الاقتفاء فی النحو». (از هدیة العارفین ج 2 ص 93).